pulang mansanas

i dont know. this just came to me nung mga panahong nag jin ako sa competition. its a part of the short story i made, pero d k n ilalagay yun short story kasi mahaba yun. ok, here it goes...

Pulang mansanas

Isang araw ay nagutom ako.
Nakakita ako ng mansanas sa puno.

Kay pula, kay laki, kaso, kay taas.
Tumalon upang abutin ngunit hindi ko maabot.
Naalala ko may hagdan ako sa bahay.
Dali daling umuwi.

Kinuha ang hagdan at dinala sa puno.
Tumuntong sa unang baitang.

Hindi parin abot.
Sa ikalawang baitang.

Hindi parin abot.
Ikatlong baitang.

Hindi parin abot.
Huling hakbang na iyon.

Wala na akong magawa.
Ang mapulang mansanas na kay pula, kay laki, kaso kay taas ay hindi ko makuha.
Naalala ko uli.
Si Manong Emong nga pala ay may hagdan na may pitong hakbang.
Dali dali akong pumunta kay Manong Emong.

Pagdating ko sa bahay ay sumigaw ako.

“Manong Emong, Manong Emong.

Pahiram naman ng hagdan.

Ako ay nagugutom.

Ako ay nakakita ng mansanas.

Ako ay kakain ng mansanas.

Ngunit hindi ko maabot.”

Sai ni Manong Emong “Iho ginagamit ko. Pang kuha ng mangga duyan sa puno. Aanihin para maibenta. Paumanhin. Kagustuhan at maibibigay hindi.”
Malungkot akong naglakad pabalik sa puno.

Pagdating ko dun ay tinitigan ang mansanas.
“O mansanas na sinisinta.

Mansanas na kay pula, kay laki, kaso, kay taas.
Ikaw sana ay mapaakin na. Gutom ko ay pawiin at bugyan lutas.
Pakahulog ka at paligayahin ang nilalang na nag-aasam sa iyo.”
Ngunit hindi naman sila makakapgsalita.

Sila ay mansanas lamang.

Kaya binato ko na lang.
Tinamaan si mansanas at umuga.

Binato ko uli at sa swerte ko ay nalaglag ang mansanas.
Dali dali muli akong tumakbo.

Sa bahay na pinagmamayarian.
Hinati ang mansanas na kay pula, kay laki, ngayon ay hawak ko na.
Sa gulat ko ay may uuod sa loob.

Ginawa ko ang lahat para lang makuha ang kagustuhan ko.
Mapasakin ang mansanans na iniirog.

Pero yun pala ito ay pinag mamay-arian na ng iba.

Hindi ko alam na nang aagaw ako pala.”

-------------------------------------------------------

d ko alam kung bakit si manong emong, sya lang pumasok sa isip ko. niwala nga akong kilalang emong e..

yan na lang muna

teeth and time fillers

i think im growing a wisodm tooth.. hehe.. a while ago, i was sruveying my mouth for "tingas" so i would focus more on that part of my teeth to clean. then i felt something, i tought it was a part
of the gums taht has been scared off. i tried to push it and wierd thing to take it off with my
tongue until i retreated and tried to reach it with my finger. it was hard. damn... im growing a
new tooth. i think it was a wisdom tooth. i felt happy, i don't know why.

-------------------------------------------------------------------------

these are the things that fills up the time of a certain "ZEUS". these things are termed by the
master mind as "time fillers".

1. the orgs-

a. NECES (Network of Electronics and Communications Engineering Students)

- committee head on artisan (the one incharged on the presentations/ banners and fixtures
of events). masaya naman po itong committee na ito, so far nahohone ang pagkacreative side ko. itoyung recent work na ginawa ko sa org na ito. isang banner na para sa sports fest na programme ng org namin for the 3rd - 5th year ECE students. (yung mga taga ust dyan makiktia nyo ito sa labas ng eng. sa d ko alam n date.)(pixelated po... kasi inedit ko at pinaliit sa paint lng.. tinamad na ak ausin na paliitin e..)

gumawa din ako ng front and back cover ng course directory namin... d ko pa alam ang
pipiliin ko kaya ipapadala ko na alng lahat..

ito yung mga ginawa kong front

ito ung mga ginawa kong back

utos sakin dapat dominana red, black at wyt e...

b. ESC (Engineering Student Council)

- staffer on web development committee. if ever ito ay isang back up org palang. kung
hindi ako mapasok sa org na pinaka gusto ko, e dito k n lng ibubuhos ung spare time if ever.

c. TEM (Thomasian Engineering Media) (membership pending)

- creative group (either presentation designer or web master). d pa ako kasali dito, pero
since iw as 2nd year e gusto ko na talga dito masali. kakaiba nga e.. ill make a seperate blog
entry n lang siguro para maelaborate ang exagerated kong pag sali sa org na ito. to he extent na
me ginawa ako na against sa rules nila.

2. the blog-

3. the game

- i've learned of this new online game, ang saya at nakakaaliw laruin. lalo na ung mga mahihilig
sa japanese music at naaaliw sa matitinis nilang boses. it is called for more details ito po yung link...

home page nila ito

mas gugustuhin ko ng ubusin ang oras ko sa mga ganito. kesa gumawa ng mga bagay na pag sisisihan ko sa huli. sawa na din kasi ako sa dati kong buhay na pulos katarantaduhan. bahala na si bat man...

thomasian engineering media

the interview...

kanina nasabi ko sa tag board na me dumaan na certain orville at chinek out nya ung blog spot ko na korni, na para sakin e simple dinaan lng sa mga gumagalaw n bagay an korni ang dating, na madugo at kung ano pa man ang magisp ko n masabi. tinext nila ako para sabihin na nakapasa ako sa qualifying exam. wow, saya ko, to think na naka specify sa promotions nila na "EXCLUSIVE FOR 1st - 3rd YEAR" lang ang exam. me kakilala ako na kasali sa organisasyon na iyon at tinanong sa kanya kung pede ba ako mag try. (sya nga pala yung head ng committe na sasalihan ko)

the history

nung first year late ko ng nalaman na may ganitong kababalaghan sa engineering na pede ka makagawa ng mahika na makikita at makukuha ng lahat ng inhenyerong nag aaral sa uste.nung 2nd year, sumali ako, nakapasa sa qualifying exam, pero ewan, nabarubalan ata sila sakin sa pag interbyu nila kaya ako ay hindi nila tinanggap.(them:what would be your worst trait me:madali po akong magsawa) yan ang nagpabagsak sakin sa ilalaim ng pagkatalo at d pagkatanggapnung third year confident na ako, sa sobranmg confidence ko, binarubal ko ang exam, i did no do my best. (i took a picture of a 25 cents coin, sana ung 25 cents ung model ko, d mo naman mapapansin sa picture)at ngaun, ito nagaantay ng cnfirmation kung papasa o hindi(nabasa mo ba ung mga invitaion para sumali dito, diba nakalagay 1st - 3rd year lang, bat ka sumali?)(ano naman ang kawalan namin kung sakaling hindi ka namin tanggapin (sabay hirit ng isa pang kasama, para hindi uli tanggapin, hagikgikan sila)(kaoofend namn po, pero wala na ako magagawa, asa hot seat ako.))

now let go on the interview proper

dumating ako ng 2:30, ang oras namin ay 3:00. d ko natantsa ang oras, akala ko trapik, d namn.nakaupo at nakatambay na para bang nag aantay ng kamatayan. kukuyugin na ako mamaya ng mga bubuyog ng TEM ipapadala sa kanilang bee hive para pag tutusuktusukin. ang daming tao, karamihan mas bata sakin. sandali. ako pala ang pinaka matanda. dahil congrats sa utak kong hugis tatsulok nakapasa ako sa exam na para sa lower years lang. nag aantay. 15 min na ang lumipas. me labas masok na nakapulang bonet. para bang nag aantay ng mga taong papasulatin nya sa isang parsel. ang mga tao ay buong lob na sumulat, ako ang dadalawang isip. panigurado itong parsel na ito na kulay dilw ay ang listahan ng kakataying nilalang at iaalay nila sa dyos na dyaryo.ang tagal. ang dugo ko ay unti unti ng hinihigop ng mga lamok na pinagdidiskitahan ang malapatpatin kong katawan.

"formal interbyu"

sila: ano alam mo na programing langweyg
ako: dreamwea
sila: programing langwyeg po
ako: ay html pala po at konting css
sila: niriserch mo lang yung css no?
ako: oo, kasi ako kung meron gusto matutuna pinagaaralan ko. inuunti unti ko, hangaang malaman ko ang buong detalye.(sabay pacute kunyari)
sila2: hehe. di din nya binago o, the choosen din
ako: syempre, ung rule e gayahin ng gayang gaya ang site na prinovide nyo e.

(ang exam sa web master ay binigyan kami ng jpg file na dapat namin iencode sa html para maging kamukhang kamukha)

(yung isang exam ung dati kong pinost na flash...)
yadiyadiyada...

(kasama dito ung frend ko sa nag iinterbyu... wala naitanong, alam na ata kasi nya isasagot ko)

ang haba na.. me babasa pa kaya?

"informal interbyu"

sila: nabasa mo ba ung mga invitaion para sumali dito, diba nakalagay 1st - 3rd year lang, bat ka sumali?sila: ano naman ang kawalan namin kung sakaling hindi ka namin tanggapin (sabay hirit ng isa pang kasama, para hindi uli tanggapin, hagikgikan sila)(kaoofend namn po, pero wala na ako magagawa, asa hot seat ako.)yaw lang naaalala kong mabibigat nialng tanong.. good lak sakin. ung reply ko sa kanila.. wag na. ang haba na e..
lakas bitin lang..

sana umabot kau dito...

self creations

this was a qualifying exam i made po para sa isang org sa engineering sa ust. luckily nakapasa ako kaso mukhang durog me sa incoming interview. ahirapan pumasok ang mga higher years kasi. good lak n lang sakin. by the way wala yung mga play at ung replay buttons sa original. dinag dag ko lang para ma panood nyo kung d na lod agad
--------------------------------------------------------------------------------------------
ito naman ay isang piece n ginawa ko. hindi dapat ito yung ipapaskil ko dito kaso d ko maretrieve yung file. d ko mahanap. kaya ito na lang. hahanapin ko. paskil k din sana ung short story n ginawa ko kaso mahaba un e. bigyan ko n lang kau sa susunod ng link kung gusto nyo basahin.

--------------------------------------------------------------------------------------------

in the darkness of the ebony color or despair

i looked for an emotion to accompany me.
i already thrown out sadness which i had held for so long
but to my mistake, i threw it in the same darkness

i am to look for enlightenment
for joy
for happiness

with out anything to see and only my touch to look
i searched for happiness

alas

i have something in my hands
grasped so tight i did not know what it was i picked
to my surprise, it was once again desperation
i threw it once more, immediately

i dont want that feeling again to come
but to my surprise, once more, once again
the minute i threw away that damn feeling
along did i threw something so important

something hard to loose
that is

my

sanity

and
now

its...

(total silence)

when love no longer hurts (its all your fault)

first blow
you were with this person. for not that long of a duration. it ended because you were stupid. too
stupid with your "testing the limits" of a person. but still, there is still a chance, but you blew it away. yadiyadiyada.. long story.. now you have moved on, after a year of running after that person and trying to destroy their relationship you moved on. YOU MOVED ON. but to some uncomprehendable situation, that some one made you a toy out of sticks and figs, used you for leasure. forced you to not fall. IM NOT STUPID. I EASILLY FALL. I FALL HARD. beads of tear starting to fall.. stop. you have already stopped the stupidity. its ok..

second blow
same as the first, well almost. the magic was there, it was almost perfect. until you later knew
the fish was already caught. you tried almost everything to destroy it. but it only got stronger. not much tear. but atleast after some long time of nothingness, friendship came. its a good thing that person is damn kind. i still like to own that some one.

third blow
its your fault. why cry. you were too quick to judge things. so now its your problem. but atleast understanding is there. im searching for myself, as soon as i find it, ill go and talk to that
some one sincerly and tell of the plans. but it still hurt. atleast that flash presentation at the right would be a remembrance.

fourth blow
you have some intimate relationship with that person. you gave your all, your everything. you trusted and cared for that some one. you tried to look after that person's welfare. tried to give what ever is asked. you became stupid and followed the commands like a dog on a leash. in the end you learned that that person has some one he cared for. after all those things you have invested, you are left alone, ready to cry. but wait. you have no reson to cry, it has been said from the start. "we are just friends". so stop that damn feeling. its not worthy. content yourself with what you have.

fifth blow
you invested a lot. you gave your all, you even did things you do not usally do, just to satisfy that beings satisfaction. too long you have waited. you showed your true self. day by day you try to win the precious heart. lots of time lost and lots of friends set aside. then you will learn that that being was snatched away from you by one of your friends. all those times of trying to plan on how to catch that one fish only for me to learn that in just a minuteit was caught by some one else. damn. im ready to cry. stop it. dont worry, you were special to that some one. too much happend, content yourself.

a day and a week after, with a touch of something

the world is full of typicality and i hate being along and being one with the ordinary. dont get me wrong, im not a rebel nor an activist, well maybe a litlle, but i am not a fan of doing what other's typically do. what i really want to say is that both father's day and independence day passed and i did not post anything regarding these important events. its because i dont want to go along with the flow and just let it pass by for some time before i voice my mind out about what i want to say.


Independence Day

(if you do not wanna get bored skip this part and head directly to the next part.)

June 12 was declared as our National Independence day, but are we really independent.
im not really into these stuffs and im not fond of things concerning about this nation. as i have
already said, im not an activist but im really not into these things for its just another bunch of
clutter that would clog up my mind. go on, tell me im wrong, tell me im stupid for thinking such a
thing but this is my opinion and this is my point of view. The Philippines is in a turmoil and is
full of crappy none sense blame throwing stupid non ending war between the opposition and the administration. im a nuetral. those politicians are either too bright or too stupid to run the
govenrment. they are all trying to push their own propagandas which are only "puro paganda". and
who are suffering in this war, well like any war does, WE ARE!
no more hope for now is all i can say, but i know some day there will be, maybe. i just dont know
when. im still hoping but not that much for i could only get disappointed.
that is why im not into nationalism "ek ek" for disappointment may just well be around the corner
waiting for me. i dont want to add one more to those who are waiting for me in that corner.
so independence, yes we have it, but we are not in full ownership of it. and even with that little
portion, the people do not know how to use it propely. (grammar sounds crappy, but the hell, i
know you get my point).
i wanted to share things i learned at school and stuffs but damn, im already bored and doing such
would give me a nose blead. i hate remembering things about school that does not concern my major at the mean time, so drop the idea of discussing those things.

enough about independence day. damn, this part bore me. to think that its not that long. anyhoo,
lets get to the next part of this post.


Father's day

i read a blog, damn it touch my heart, it was a blog from bulitas and it damn touched me. it was about a letter not recieved. the words danced profoundly, like water for a thirsty man. he discribed in his post about a retreat thingy. im not to elaborate much, it was not mine. just thought i shared a nice blog. other blog spaces about father's day are flodding the blog scene. as i have said i hate
typicality, so i did not go with the water rush and just ket the flow pass me by with not much
might. (huh? damn. tinamad akong baguhin yan, ber wid mi na lang po ate kuya)

so here is my own version
(waaaaaaaaa... im thinking about bulitas' post. i dont know if i would post something like his or what ever. damn, ill just be original)
i posted previously about my dad being "kalog" and cool, but there is more to him than those
things. memories of a "sako", "tanke ng tubig" and "sinturon" are what i remember when i think of
disciplining. the idea of "uso" i leraned from him. he bathe me, clothe me, fed and took care of
me. thought me a hing or two about life. thought me to be strong, to be independent. he thought me the idea of not being a spoiled kid even though im an only child. he is my father above everything
else. not only that, he is my "kabarkada". a "batok" while we are eating and a surprise bike
present for my birthday. being "matampuhing" and "madrama" i regretfully picked up from his
attitudes. frustrated photographer, i am, he is. a person i call papa, the person who carried me
from his back while we happily strong along manila zoo. but those memories some how were overcomed by some one, i cant blame him for that.

non-coherent ideas rush my mind, too much iwant to say, they got jumbled up

push the botton, recent song he got addicted to. age, 41. a chain smoker. damn that some one, what am i to do..
like the song bohemian rhapsody. partly bald. fat. are we to care for her?

was a supervisor at dutyfree. earned a 6 digit salary. likes jombopao of kowloon.her mother is too sick, he told me to care for her.

"bunso". maried to delia who is 41. likes me to be a part of the ordinary world, i cant blame him,
im wierd. she is 5 years of age, she is pretty.

damn... too much

stop

bulgar?

not quite...

just dont know what to do...

blame him..?

no...

too complicated...

im sorry...

ill just stop now..!


-----------------------------------------------------------------------

Instructions: Remove the blog in the top spot from the following list and bump everyone up one place. Then add your blog to the bottom slot, like so.

1. In My Pocket
2. Surreptitious Travels to the Moon and Back
3. Randomisity
4. Kalansay sa Baul ni Heneroso
5. The Reattempt

Next, select five people to tag:

Rob
Kenzo
apple
jhed
mikmik

the blog

this came from my classmate's/friend's blog from friendster nga lang... name nya ay adrian... ako ung naka tayo ang buhok si adrain ung isa... sabi nya yun sa blog nya


click image for link to his blog space
this is what he thinks of my blog... hmmm, i ws kind of disappointed to hear this from him... maybe i was harsh myself for telling him his blog sucks though i realy dont usually visit his space...

yesterday i visited his page and found this comic strip. he wrote in his daily update that if i think that his blog sucks(not the exact words but that would what i percieved)then he will put some materials to enhance it.

bakit kasi friendster. i will try to teach him to create a blog space in any blog host sites. kasi sa friendster ay plain lay out lang ang magagawa mo, limited ka sa space at kinda pulos mga kafriendster mo ang babasa sa blog mo. bibihira. unlike sa mga blog host sites n pwede ka mag iwan ng tag mo ara mapuntahan ka sa site mo. makipag exchange links and stuffs..

Lesson Learned

don't judge something having no knowledge of it.

ok nmn yung space nya. masyado lang talga ako marahas mag salita. ganun ang pag katao ko e. mahilig manlait. sa tagal na naming mag kasama at magkabarkada e d ko maisip n d nya ako matolerate.

The other insite on the said comic strip

he thinks na ginagamit ko ang blog para lang maawa saakin ang tao. hmmm... sabi nya sa blog nya na
"nalulungkot ako dahil walang nag mamahal saakin"
d man ako ang tinutukoy nya kasi sabi din nya na no particular person ang tinutukoy nya e tinamaan parin ako... paranoid kasi ang master mind n ito. wala ako mgagawa. ganon talaga ang takbo ng isip ko. sa bagay.. wag masyadong amg isip. hinay hinay lang. pero sabi nya uli sa blog nya na tama naman. ginawa ang blog para sabihin mo ang pang araw araw na nangyayari sa buhay mo. or things like that. basta yun. hay. nakakatampo lang...

On the lighter side

maganda naman yung comic strip, magaling talaga ang kamay nitong taong ito. nice, to think n sa paint nya lang ginawa yan a, ni walang mas advance na drawing software, ganyan kagaling yan. hay, ayoko na muna isipin... naisip ko tuloy. nagsalita kasi ako agad...sana tinignan ko muna...


please read my previous post, nagpost kasi me agad, baka d n mabasa yung isa... salamat...

it has been so long

show on tv = "Kaleidostage" channel = "Qtv"

so long since the last time i have posted on my blog.

>>it's not that i have no time to, i have all the time i need... just spending it on useless stuffs and

watching movies.. nililibre nila me e...

>>it's not that i have no internet acces... me pambili me ng intrnet card, or if ever, i can hire an

internet access somewhere near "UST".

>>it's not that i have noting to say, damn.. i have much to say.. my mind id already clogging up

with thoughts..

so why the hell am i not updating this piece of world crap?

i just don't want to... why? coz for reasons even i can't understand... i really don't know why..

hmmm

so lets start my update... ill try to sum up my thoughts as brief as possible...

THE PERFECT GIRL!!!

i have seen too much blog posts concerning to their perfect girl. some even wrote ung mga kelangan nila makita nila sa babaeng hinahanap nila. yung tipong pag nakita nila magiging masaya sila.. but who is the perfect girl for me..

hmmm

as long as i will be happy and she will be happy and we'll both be happy, redundant na, and we will have no dull time when we are together... the type of person who i would not get bored of... ang saya nun... im not looking, but im somehow searching, paparamdam sa mundo n im free, hehe, but im always waiting... ayoko madiliin kasi... baka mali... tsaka sa tipo ko... mahirap makahanap... huhu... ganun talaga... kaya kung me dumating man ung tao gusto ako at gusto ko rin (which would take ages) e ill grab the opportunity na, malay ko ba siya na yun...

--END--

SCHOOL

good luck.. wala na.. na paso na utak ko.. nawala na sa isip ko gusto ko sabihin...

basta, my goals for this academic year would be...

1. Have highg grades para ma impress si tatay at maging maluwag na uli sya sa pag uwi ko ng late
2. magpakaactive sa org na d naaapektuhan ang grades ko... (recent orgs i joined and positions would be NECES (Network of Electronics and Communication Engineering Student) Committee Head, DX-1 UST (Amature Radio Club of UST) Member, ESC (Engineering Student Council) Aspiring Staffer under Web Devp't... yun lang...) wish i could make it...
3. makabili ng bagong calculator dahil nanakaw yung dati ko
4. magkaron ng some one important
5. makapag ipon ng pera pam bili ng hte ff. (flash disk, video card, new set of clothes, dvd's at kung ano pa maisip ko)
6. makahanap ng pag o-OJT-han ko...

-END-

so that's all for now muna... d n gumagana isip ko e...

show on tv = "Endless Love" & "Vleague"channel = "GMA7" & "ABC5"

PS... i will try to update tomorrow.. sana maaga makauwi... paka walang kwentang additon ito e.. walang kabuhay buhaya

Padagdag pictures...

i like this set of picture..

The Story

nanganak kasi yung tiger ng 3 babies kaso namatay ung lahat kasi mga premature lumabas. after a few days nakitaan na napaa lungkot ng tiger kasi nga isa syang mother na nawalan ng anak.. very depressed sya, so the zoo keepers tried to find some new born babies na tiger para ipaalaga duna t tanggapin bilang sarili, kaso wala sila nakita and the most convinient, kasi wala talga makuham where thede new born pigs... ang touching and ang sweet...

got this from an email...

show on tv = "Saiyuki Reloaded" channel = "GMA7"

ang pag gawa ng wala...

inip n inip ako dito sa bahay ngayon dahil sa wala ako magawa. natulog lang maghapon, at tumunganga. buti na lang ay may roller coaster tycoon ako dito sa bahay na napapagbuhusan ko ng aking oras para naman kahit papaano ay may magawa ako. hindi man productive atleast dumadaan ang oras ko at nauubos kesa naman sa pag gawa ng wala. (kaso ung unang version lang. built in video card lang kasi ang asa pc ko at hindi kaya ang mga upper versions nito. d ko din tuloy malaro sims... huhu)





tapos bigla nalang pumasok sa isip ko ang librong nabasa ko dati. na kung saan ay puro kahayupan ang mga nagsasalita at puro utak pilipinoang isinasagawa. andun ang isang hayop, na nakalimutan ko na kung ano, na nilapitan ng isa pang hayop, na isa yatang talangka, hindi ko na kasi maalala, at nagkita sila sa isang beach, o dagat basata mabuhangin nakatabi ng dagat o karagatan ata. nakita ni talangka si, let us name him hayop 1, hayop 1 sa beach nga nakatunganga. tinanong niya ito kung ano ang ginagawa nito.

(ang mga sumusunod ay hindi napatunayang totoong sinabi sa libro ngunit parang ganoon na rin sya)

talangka: ano ang ginagawa mo hayop 1, bakit ka nakatunganga?
hayop 1: meron akong ginagawa
talangaka: ano ang ginagawa mo?
hayop 1: gumagawa ako ng wala
talangka: asan ang ginagawa mo. hindi ko makita?
hayop 1: nakikita mo yan. yang kalawakan na yan. yan na ang aking nagawa.
(with illustrations nga pala ang librong ito)
talangka: talga. ang dami mo namang nagawang wala. igawa mo din ako ng wala a.
hayop 1: wag na busy ako
talangka: busy ka saan?
hayop 1: edi sa pag gawa ng wala
talangka: e pano mo malalaman kung tapos na ang pag gawa mo ng wala
hayop 1: basta, malalamn ko na lang yuntalangka:sige balitaan mo na lang ako pag tapos ka na sa pag gawa ng wala
(sorry d yan ung saktong salita. ipinahiram ko kasi yung libro e)
...yadiyadiyada...
tapos ung scene umalis ung talangka na nag mamadali ata kasi anging kalansay n lang si hayop 1 n hindi ko tanda kung anong hayop yun.

nakakaaliw na libro yan. kung alam ninyo ang title edi maganda, kung hindi naman e hindi naman ako pa hard to get. ito yun. takpan ko n lang yung title. bwahahaha...



baka makasuhan ng pagnanakaw kaya lagyan natin ng link ng pinagkunan ng pictures

yung talangkang iyan ang bida...

pero kung iisipin mo nga naman, kelan mo naman malalaman kung tapos ka na sa pag gawa ng wala. karamihan saating mga pilipino ay talagang mahilig gumawa ng wala. pero paano kung hindi naman wala ang ginagawa natin. pano kung nag iisip naman tayo. pero ang iniisip naman natin ay kung ano ang ating dapat isipin.

nalaman ko itong katripan na ito sa kalog kong tatay, na laging bumubili ng usaong damit at accesories DATI para ipasuot sa akin. iyong tatay ko tutunganga nalang minsan na para bang nag iisip ng isang bagay n malalim. tapos itatanong ng aking nanay "ano nnmn ang iniisip mo?!". at isasagot ng aking ama ay "iniisip ko kung ano ang dapat kong isipin." tamang sagot ba yun.
ngayon napag nilayan ko tuloy na marami palang trip na kasabihan ang ama ko. one of this blog days ishashare ko sanyo. gamitin nyo sa pang araw araw n buhay nyo. maaaliw kau. useful taga sya. d ko nga lang magamit sa kanya dahil sa kanya ko natutunan yun. baka mabatukan pa ako.
wow. wala pa ako amgawa sa lagay na ito e ito na ata ang pinaka mahaba kong post, d lang ata. io nga talaga.

basta tandaan nyo, hindi ko alam at d ko tanda uli ung exact,

Quoted lines, however neccesary, are irrelevant.

kung di nyo gets e sorry na alng. hindi ko din nagets. wat ever...

Isang Importanteng Babae

nakuha ko lang itong post na ito sa isang nabisita kong blog. nagandahang ako kaya ninakaw hiniram ko. hehe. lagay ko na lang ung kanyang link po... ito yun, name nya arvin...
pati ung pic na ginamit nya ilalagay ko. (puro na lang me sponsor ang bog site ko. hehe)





Tingin ng mga bobong kapitbahay ko puta daw ako. Nagpapagamit, binabayaran. Sabi nila ako daw ang pinakamaganda at pinakasikat sa aming lugar noon. Ang bango-bango ko daw, sariwa at makinis. Di ko nga alam kung sumpa ito, dahil dito naletse ang kinabukasan ko.


Tara makinig ka muna sa kwento ko, yosi muna tayo.


Alam mo, maraming lumapit sa akin, nagkagusto, naakit. Ang hirap pag lahat sa iyo virgin eh. Tinanggap ko naman silang tao, bakit kaya nila ako ginago? Masakit alalahanin, iniisip ko na lang na kase di sila taga rito, siguro talagang ganoon. Tatlong malilibog na foreigners ang namiyesta sa katawan ko, na-rape daw ako.


Sa tatlong beses akong nagahasa, ang pinakahuli ang di ko makakalimutan. Parang maski di ko ginusto ang mga nangyari, hinahanap-hanap ko siya. Tinulungan nya kasi akong makalimutan yung mga sadistang Hapon at Coño. Kase, ibang-iba ang hagod niya. Umiikot ang mundo ko sa tuwing ginagamit niya ako. Ibang klase siya mag-sorry, lalo pa at kinupkop niya ako at ang mga naging anak ko. Parating ang dami naming regalo - may chocolates, yosi, ano ka! May datung pa! Nakakabaliw siya, alam kong ginagamit niya lang ako pero pagamit naman ako nang pagamit. Sa kanya namin natutunan mag-inggles, di lang magsulat ha! Magbasa pa! Hanggang ngayon, sa tuwing mabigat ang problema ko, siya ang tinatakbuhan ko. ‘Yun nga lang, lahat ng bagay may kapalit. Nung kinasama ko siya, guminhawa buhay namin. Sosyal na sosyal kami.


Ewan ko nga ba, akala ko napapamahal na ako sa kanya. Akala ko tuloy-tuloy na kaligayahan namin, yun pala unti-unti niya akong pinapatay. P*** ng I**! Sa dami ng lason na sinaksak niya sa katawan ko, muntik na akong malaspag. Ang daming nagsabi na ang tanga tanga ko. Patalsikin ko na daw. Sa tulong ng mga anak ko, napalayas ko ang animal pero ang hirap magsimula. Masyado na kaming nasanay sa sarap ng buhay na naranasan namin sa kanya. Lubog na lubog pa kami sa utang, kulang ata pati kaluluwa namin para ibayad sa mga inutang namin.


Sinikap naming lahat maging maganda ang buhay namin. Ayun, mga nasa Japan, Hong Kong, Saudi ang mga anak ko. Yung iba nag-US, Europe. ‘Yung iba ayaw umalis sa akin. Halos lahat, wala naman silbi, masaya daw sa piling ko, maski amoy usok ako.


Sa dami ng mga anak ko na nagsisikap na tulungan ang kalagayan namin, siya rin ang dami ng mga anak ko na nananamantala sa kabuhayan at kayaman na itinatabi ko para sa punyetang kinabukasan naming lahat. Dumating ang panahon na di na kami halos makaahon sa hirap ng buhay. Napakahirap dahil nasanay na kami sa ginhawa at sarap.


Ang di ko inaakala ay mismong mga anak ko, ang tuluyang sisira sa akin. Napakasakit tanggapin na malinlang. Akala ko ay makakakita ako ng magiging kasama sa buhay sa mga ahas na pinakilala ng mga anak ko Hindi pala. Ang tanga ko talaga. Binugaw ako ng sarili kong mga anak kapalit ng kwarta at pansamantalang ginhawa na nais nilang matamasa. Wala na akong nagawa dahil sa sobrang pagmamahal ko sa aking mga anak. Wala akong ibang yaman kundi ganda ko. Pinagamit ko nalang ng pinagamit ang sarili ko, basta maginhawa lang ang mga anak ko.
Usap-usapan ako ng mga kapitbahay ko. May nanghihinayang, namumuhi at naaawa. Puta na kase ang isang magandang tulad ko.


Alam mo, gusto ko na sanang tumigil sa pagpuputa kaso ang laki talaga ng letseng utang ko eh. Palaki pa ng palaki. Kulang na kulang. Paano na lang ang mga anak ko naiwan sa aking punyetang puder? Baka di na ako balikan o bisitahin ng mga nag-abroad kong mga anak. Hindi na importante kung laspagin man ang ganda ko, madama ko lang ang pagmamahal ng mga anak ko. Malaman nila na gagawin ko ang lahat para sa kanila. Sa tuwing titingin ako sa salamin, alam ko maganda pa rin ako. Meron pa din ang bilib sa akin. Napapag usapan pa din. Sa tuwing nakikita ko ang mukha ko sa salamin, nakikita ko ang mga anak ko. Tutulo na lang ang mga luha ko ng di ko namamalayan. Ang gagaling nga ng mga anak ko, namamayagpag kahit saan sila pumunta. Mahusay sa kahit anong gawin. Tama man o mali. Proud ako sa kanila. Kaso sila, kabaligtaran ang nararamdaman para sa akin. Sa dami ng mga anak ko, iilan lang ang may malasakit sa akin. May malasakit man, nahihilaw. Ni di nga ako kinikilalang ina. Halos lahat sila galit sa isa’t isa. Walang gusto magtulungan, naghihilahan pa. Ang dami ko ng pasakit na tiniis pero walang sasakit pa nung sarili kong mga anak ang nagbugaw sa akin. Kinapital ang laspag na ganda ko. Masyado silang nasanay sa sarap ng buhay. Minsan sa pagtingin ko sa salamin, ni hindi ko na nga kilala sarili ko.


Dadating na naman ang pasko, sana maalala naman ako ng mga anak ko. Isang buwan pa, magbabagong taon na. Natatakot ako sa taong darating. Ngayon pa lang usap usapan na ang susunod na pagbubugaw ng ilan sa mga anak ko. Sana may magtanggol naman sa akin, ipaglaban naman nila ako. Gusto kong isigaw: “INA NINYO AKO! MAHALIN NYO NAMAN AKO!”
Sige, dumadrama na ako. Masisira na ang make up ko nito eh. Salamat ha, pinakinggan mo ako.


Ay sorry, di ko nasabi pangalan ko.


Pilipinas nga pala.

Lately

back ground music by rob , ung singing kabayo, hehe...

lately napapnsin ko na wala ata ako sa mood mag blog.. ang iikli ng mga post ko at parang dinadala ko alng sa visuals. siguro dahil n din madami ako iniisip at parang wala talaga ako sa sarili ko.

may nag text, tawagan ko daw sya. inaantay ko aksi ngaun ung tawag (na d ko alam kung pano makakatawag dahil dial up internet lang ako) ng friend ko dahil pupunta daw kami dun sa isa naming friend.

hay. mamaya me meet up ang mga Pangits sa kung saan man and d nanaman ako makaksama dahil sa time.

aun. a topic came to my mind.

Bakit nga ba nababartolina ang director ng blog na ito.

hay. dahil isang malaking katangahan. ok lang nmn dati. pero sa dami n ng atraso, kung atraso man un, ay napuno na ang aking ama at d ako napapayagang umalis. mag paalam man ako ng maaus ay mapapgalitan pa ako. (nice talga ng back ground music... hehe) ]

bakit nga ba? reasons would be
1. Ang baab gn gma grades ko nung late n ako umuuwi...
2. Nahuli ako... (cant elaborate much.. hehe... private)
3. Lgi na alng ako umuuwi ng late na dati.

ang baso pag pinabayaan mo malagyan ng tubig napupuno rin un....

bweno. nag text n uli ung frend ko. until next time n lang...

(damn.. d ko mapantayan ung site na Erase and Rewind + Icy BLue visit nyo. pramis maganda

continuation of stars

The other container...

The different color stars i made so far...

1. orange = 4 stars

2. violet = 17 stars

3. blue = 32 stars

4. green = 23 stars

5. yellow = 30 stars

6. black = 16 stars

the black stars are for a seperate container. an all black star bottle. but the question is why i did this. siguro dahil n din ung pagka artistic ko e gumagana nanaman.

pero ito naisip ko. ibibigay ko ito sa isang importanteng tao. sabi ko siguro by the time na matapos ko ito sana nakita ko na ung taong para sakin. tapos ibibigay ko sa kanya ito.. then naisip ko din kung sakali na ibigay ko sa kanyaito. ang gagawin ko everytime n mag aaway kami kukuhanan ko ng star ung bottle tapos pag naubos bahala na. ibibigyako saknya ito.. wala lang. hopeless romantic lang talga ako. so kung sino man ung taong un aantayin ko na lang. o kung dumating na sya sana maibigay ko sa kanya ito. la lng.. malambing ba? aparang ang korni nga e. hehe...

that is my post for now po muna. d kasya lahat ng pic sa first post ko kaya nag dalawa ako. wala lang. napag laruan ko kasi ung webcam n nahiram ko.. kaya yun. hehe

--peace out

if i can only reach the stars, ill give it to you

hmmm... stars, if only i have the power to reach out of the skies and get a star ill try to give it to you.. pero dahil d pede yun. gagawa n lang ako ng sarili kong star... put it in a jar and give it to some one special...


This is now my attempt to catch those stars and put it in a jar. first i have tomake a 3 dimentional star.

i just needed some of these naterials... (pen, paper, cutter, container, ruler and a lot of effort...)

with the paper and other materials, create thin strips of paper and start the process of maing the stars. (how to make it would be a secret for now.. hehe) the finish product would look like the image below.

I have two ideas n d pa nag mamaterialize kasi d ko pa natatapos kahit isa.. the first would be to fill a bottle of Carlos! Brabdy bottle with different color stars or maybe transfer it to a Mn'Ms candy holder... basta.. pupunuin ko sila nyan para masaya...

alalahanin...

...naisipan ko lang ipost ito.. this is from a special someone.. ginawa nya ito para saakin..

click nyo n lng ung gitna para mag play...

tapos ito nmn ung ginawa ko sa kanya when he had a birthday... testi ko sa kanya... not that great but id tried... saglit ko lng kasi nabigyan ng panahon para gawin e...

wala lng...

Rebel... with a cause..

The family code...

i hate the four corners of this wretched house... too much drama..
how would i try to live a normal life if the people around you are all routing you to do something you are not used to do... so what the hell.. alis n lang ako ng bahay at gumala at makipag bonding sa mga kakilala..

then the problem arose.. hehe. sabi ko sa aking ama uuwi ako ng 10 in the evening... honestly totoo ung sinabi ko sa nya na asa burol kami. wel partly. kasi patay ung tito ng friend ko. then 10 pm came and my father texted me. tapos ang aking reply

"pauwi na ako"

pero kelangan ko dumaan dun sa bahay pa ng isa kong friend dahil naiwan ko ung dvd na pinahiram ko sa kanya. iuuwi ko na. punta kami dun. tapos daldalan muna kami. nood ng american wedding

11:00 came. mamaya na...

11:30 came... tinatamad pa ako

12:30 came..... parang mahirap na ta sumakay...

1:30 came........ (frend) dito k na lang kaya matulog... (me) cge. tinatamad na din me.. walang text nmn si ama e..

in the morning 8:30 .. Put$D()*DFH.. (si ama yan) ang tino ng usapan natin andyan ka pa. sabi ko 10 pm d 10 am... (text po yan).. kaya umuwi nlng ako at walang kibit balikat a bahay..

previous event

wala me sa mood ishare ang details pero ishare ko na alng ung nakakatuwang part
it was already 10:30 at nag text si ama

"yahright, wala kang load...

tatanda ka din anak at malalaman mo ang pagpapalaki ng bata"

tinext me out of the blue ng tatay ko.. d ko sya tinetext.. wala pa aksi me sa bahay.. nakatambay sa bahay ng frend dajil ayuko nga a bahay namin.. hehe ang kulit.. pag uwi ko hiniritan ko na lang na nakikiapg landian ako sa mga kaibnigan kong babae..

wala na lang sya kibo at pinabayaan na lang ako...